Ekonomik – szkoła z tradycjami
Kiedy się powie Racibórz przed oczyma pojawia się panorama obwiedzionego wstęgą Odry tysiącletniego miasta, z jego domami, wieżami, kościołami a także kominami licznych zakładów przemysłowych. Racibórz, miasto szczególne, niegdysiejsza stolica Górnego Śląska, które – jak w soczewce – kumuluje kulturę śląską, polską, niemiecką, morawską i żydowską oraz spuściznę duchową z kręgu katolickiego, ewangelickiego i judaistycznego, jest dobitnym przykładem miasta posadowionego w samym sercu Europy, doświadczonego przez historię, tak tutaj bogatą w wydarzenia. Jednym z najważniejszych tutaj w Raciborzu punktów, gdzie historia przenika teraźniejszość i wytycza wzorce na przyszłość posadowił się na samym starym mieście i od XIV w. trwa, skrywając najpiękniejsze tradycje kolejnych pokoleń. Chodzi o zespół dawnego klasztoru Panien Dominikanek, jednego z głównych rozsadników kultury duchowej i materialnej na Śląsku. Genius loci tego miejsca nie zaginał, wręcz przeciwnie wpływa ożywczo na nas współczesnych i znakomicie wróży na przyszłość. Tak, jak kiedyś tutaj przez pięć stuleci żyły i tworzyły niezwykły świat duchowy i cywilizacyjny mniszki dominikańskie, tak dziś kolejne pokolenia młodzieży otrzymują szeroką ludzką formację i wykształcenie przygotowując się do tego, aby wejść w dorosłe życie i pomnażać polską spuściznę cywilizacyjną.
Najpierw konwent dominikanek, który wsławił się świętym życiem córki jego fundatora, księcia raciborskiego Przemka, Ofki Piastówny, stał się niezwykłym miejscem rozwoju duchowości, kultury i cywilizacji promieniującym szeroko w ziemi śląskiej. Kontynuatorami najlepszych tradycji intelektualnej klasztoru były kolejne instytucje szkolne mieszczące się w dawnych gmachach klasztornych, Królewskie Ewangelickie Gimnazjum (Königliches Evangelisches Gymnasium) następnie Zespół Szkół Ekonomicznych. Ponadto 200 lat temu zostało założone w Raciborzu Królewskie Ewangelickie Gimnazjum. Tradycję tej wszechnicy kontynuuje Zespół Szkół Ekonomicznych.
KRÓLEWSKIE GIMNAZJUM EWANGELICKIE (1827–1945)
2 czerwca 1819 r. – W dawnym klasztorze franciszkańskim na Bronkach w Raciborzu decyzją króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III otwarto Królewskie Ewangelickie Gimnazjum Męskie. Pierwszym dyrektorem został Karol Linge
7 stycznia 1827 – Uroczyste przeniesienie do dawnego klasztoru dominikanek Królewskiego Gimnazjum Ewangelickiego
1827 – Dawny budynek klasztorny przystosowano do roli obiektu szkolnego
1832 – Maturę zdał Jan Besta, nauczyciel i pisarz, w 1838 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel w Raciborzu, w 1845 r. u został profesorem seminarium nauczycielskiego w Głogówku. był autorem polsko-niemieckiej książki do czytania dla katolickich szkół elementarnych, która ukazała się drukiem kilkakrotnie w latach 1860-1872 i Niemieckich wypisów oświatowo-wychowawczych dla katolickich seminariów nauczycielskich, opracował wraz z E. Richterem Elementarz dla szkół dwujęzycznych
1842 – Maturę w gimnazjum zdał Emanuel Smołka, bojownik o polskość Śląska założyciel Towarzystwa pracujących dla Oświaty Ludu Górnośląskiego i współzałożyciel Polskiego Klubu Narodowego
1856 – W szkole uczyło się 523 uczniów.
10 kwietnia 1856 – Wprowadzono w szkole zajęcia z języka polskiego – nauczycielem został katecheta, ks. Eugeniusz Biernatzki, który od 1846 r. udzielał prywatnie uczniom gimnazjum nauki języka polskiego
1860 – Baron Nataniel Anzelm Mayer von Rothschild podarował szkole mumię egipską. Jest to żyjąca ok. 800lat przed Chrystusem kobieta, która w momencie śmierci miała ok. 20 lat. Jej miano: Dżed-Amonet-ius-anch. Była córką Anch-Chonsu, balwierza świątynnego z Memfis.
1869 – W szkole uczyło się 691 uczniów. Księgozbiór liczył ok. 9 000 tomów. W tym roku z okazji jubileuszu 50-lecia szkoły zorganizowano uroczysty przemarsz uczniów i grona pedagogicznego przez miasto
1871–1877 – W gimnazjum uczniem był Józef Rostek, późniejszy założyciel Śląskiego Towarzystwa Pomocy Nauk i Polskiego Towarzystwa Górnoślązaków
Lata siedemdziesiąte XIX w – Do gimnazjum uczęszczał Jerzy Wilhelm graf von Arco, niemiecki naukowiec i wynalazca z dziedziny radiotelegrafii i radiofonii. Pod koniec 1897 r. udało im się uruchomił pierwszą w Niemczech stację nadawczą, która znajdowała się w Sakrow. 6 grudnia 1907 r. dokonał udanego eksperymentu, który dotyczył bezprzewodowego przesłania głosu ludzkiego.
Lata siedemdziesiąte XIX w – Uczniem gimnazjum był Bernard Proskauer, raciborski Żyd niemiecki chemik, bakteriolog i higienista, profesor tytularny. Od 1874 r. pracował wspólnie z Robertem Kochem od 1878 kierował własnym laboratorium chemicznym. Większość prac Proskauera dotyczyła zagadnień oczyszczania ścieków i dezynfekcji wody. Razem z Richardem Pfeifferem był redaktorem dwutomowej encyklopedii higieny
1873 – Gimnazjum, choć ewangelickie, stało się równe wyznaniowo. Od początku bowiem zawsze przeważała grupa uczniów wyznania katolickiego, uczniami byli też żydzi
1874–1885 – Przy gimnazjum działała dwuklasowa szkoła wstępna
Po 1877 – Przebudowano skrzydło zachodnie szkoły
1881 – Oddano do użytku uczniów nową salę gimnastyczną
1882–1883 – W gimnazjum pobiera naukę Jan Kasprowicz, późniejszy wybitny dramaturg, pisarz, poeta i krytyk literacki
Lata osiemdziesiąte –Podwyższono o jedną kondygnację budynek szkolny od strony ul. Gimnazjalnej
1887 – Maturę zdał Józef Marcin Nathan, dziś sługa Boży, biskup ołomuniecki dla pruskiej części archidiecezji, twórca miasta miłosierdzia z największym wówczas na świecie szpitalem dla nerwowo i umysłowo chorych w Branicach
1890 – Rozpoczął naukę w gimnazjum Ferdynand Mikołaj Andrzej Piontek, późniejszy wikariusz kapitulny archidiecezji wrocławskiej (1945 r.), następnie (1947 r.) pierwszy biskup w Görlitz
1893 – Maturę zdał Karol Franciszek Ulitzka, późniejszy duchowny, twórca i przewodniczący Katolickiej Partii Ludowej Górnego Śląska – odłamu partii Centrum, przywódca niemieckiej Prowincji Górnośląskiej, proboszcz w kościele św. Mikołaja w Raciborzu–Starej Wsi, latem 1919 odbył podróże dyplomatyczne do Paryża, Londynu i Rzymu w sprawie niepodległości Górnego Śląska. Gdy jednak jego próby zakończyły się fiaskiem, zaczął ostro krytykować opcję niepodległościową, jako utopię, niemożliwą do zrealizowania i dążył do przyłączenia Górnego Śląska do Niemiec. W 1919 brał udział w utworzeniu Zjednoczonych Związków Górnoślązaków Wiernych Ojczyźnie (, których głównym zadaniem była niemiecka propaganda plebiscytowa. Przywódca Prowincji Górnośląskiej. Więzień nazistowskiego obozu koncentracyjnego Dachau, po II wojnie światowej współorganizator struktur CDU
1900 – Maturę zdał Adolf Kaschny, późniejszy nadburmistrz Raciborza, polityk, przewodniczący Zjednoczonych Związków Górnoślązaków Wiernych Ojczyźnie
1906 – W szkole uruchomiono seminarium pedagogiczne
1907 – Maturę uzyskał Emil Schramek/Szramek, późniejszy błogosławiony męczennik, kapłan diecezji katowickiej, dr historii i działacz polonijny
1912 – Uczniem gimnazjum Uczniem był Józef Feliks Gawlina, późniejszy nominat arcybiskup metropolita warszawski (1939), biskup polowy Wojska Polskiego (1933–1945), opiekun duchowy Polaków na emigracji i generał dywizji Wojska Polskiego. Jego zasługą było zbudowanie polskiej kaplicy w podziemiach Bazyliki Watykańskiej Św. Piotra. 29 listopada 1952 został mianowany arcybiskupem tytularnym Madito. Brał udział w dwóch pierwszych sesjach Soboru Watykańskiego II jako sekretarz Komisji dla spraw Biskupów i Diecezji. Z gimnazjum usunięty „z wilczym biletem” za uczestnictwo w nielegalnym polskim kółku samokształceniowym. W 1914 roku ukończył Królewskie Pruskie Gimnazjum w Rybniku
Po 1914 – Zlikwidowano w szkole lektorat języka polskiego
1919 – Odremontowano aulę wzniesioną w 1881 r.
1925 – Remonty w szkole, w tym przebudowanie sali gimnastycznej
1934 – Staraniem dyrektora Alfreda Lowaka gimnazjum otrzymało za patrona Dietricha Eckarta (1868–1923), nazisty, dziennikarza i polityka, współzałożyciela NSDAP
1934 – Maturę w gimnazjum zdał Herbert Hupka, działacz Ziomkostwa Ślązaków i Związku Wypędzonych w Niemczech
1938 – Biblioteka szkolna liczyła 17 000 woluminów w tym 12 cennych woluminów, w tym Somnium Scipionis Cycerona, wydany w 1485, czy Biblię w tłumaczeniu św. Hieronima z 1477 oraz Złotą Legendę Jakuba z Voragine (1485); jako składniki biblioteki nauczycielskiej (były jeszcze uczniowskie dla zgrupowanych klas – np. starsze klasy – 2 000 tomów): 28 inkunabułów, 200 ksiąg drukowanych przed 1600 r.
1944 – W wojennych warunkach obchodzono 125-lecie gimnazjum, szkoła liczyła 500 uczniów i 15 nauczycieli, dyrektorem był dr Alfred Lowak. Pamiątką byłą wówczas wydana okolicznościowa broszura napisana przez profesora Edmunda Foerstera
Wrzesień 1944 – Gimnazjum w swe mury przyjęło uczniów z wysiedlonego gimnazjum realnego przeznaczonego na lazaret
Styczeń 1945 – Po świętach Bożego Narodzenia budynek gimnazjum zajęło wojsko niemieckie, czym zamknęło 125-letnią działalność szkoły
DYREKTORZY:
Karol Linge 1819 – 1828
Edward Hänisch 1828 – 1845
Fryderyk Melhorn 1845 – 1852
Juliusz Sommerbrodt 1853 – 1854
Wilhelm Artur Passow 1855 – 1858
Gustaw Wagner 1858 – 1863
Karol Henryk Scheibel 1863 – 1867
Ludwik Gädke 1868 – 1872
Rudolf Künstler 1873 – 1877
Fryderyk Kirchner 1877 – 1882
Otto Korn 1882 – 1883
Ryszard Thiele 1884 – 1892
Gustaw Radtke 1892 – 1906
Otto Miller 1906 – 1908
Henryk Schwarz 1908 – 1919
Linus Patschovsky 1919 – 1925
Maks Schustala 1925 – 1934
Alfred Lowak 1934 – 1945
ZESPÓŁ SZKÓŁ EKONOMICZNYCH (od 1945)
8 sierpnia 1945 – Dyrektorem szkoły został Edward Layer i podjął proces odbudowy częściowo zniszczonych budynków oraz organizowania na nowo zajęć lekcyjnych
20 września 1945 – Rozpoczął się nowy rok szkolny w polskiej szkole: do nauki przystąpiło 40 uczniów, w tym 25 dziewcząt. Powstało Państwowe Koedukacyjne Gimnazjum Handlowe
1946–1954 – Proces odbudowy, porządkowania i modernizacji szkoły
1948 – Księgozbiór szkolny składał się z 522 woluminów
1951 – Powstało Państwowe Liceum Administracyjno-Handlowe
1952 – Szkoła otrzymała nazwę Technikum Finansowego, które zostało podporządkowane Ministerstwu Finansów
1952–1953 – W szkole miały miejsce remonty i podjęto odbudowy zniszczonej w 1945 r. sali gimnastycznej
1954 – Szkoła otrzymała nazwę: Technikum Rachunkowości
1957 – Przy szkole uruchomiono internat dla uczennic ulokowany w willi przy ul. Ogrodowej (istniał do 1980 r.)
1958 – Zespół szkół składał się odtąd z: 5-letniego Technikum Ekonomicznego, 2-letniej Zasadniczej Szkoły Handlowej, Technikum Ekonomicznego dla Pracujących, Zasadnicza Szkoła Handlowa dla Pracujących i Technikum Ekonomiczne dla Pracujących
1958 – W szkole gościła wdowa po Janie Kasprowiczu, Maria
1962 – Liceum Ekonomiczne za patrona otrzymało dawnego absolwenta Królewskiego Gimnazjum, Emanuela Smołki
1967 –Technikum Ekonomiczne zostało podporządkowane kuratorium oświaty w Opolu
1973 – W szkole zorganizowano sesję popularno-naukową z okazji 500 rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika. Zaproszono na nią wszystkie szkoły średnie z Raciborza
1974 – Szkołę zreorganizowano w Zespół Szkół Ekonomicznych z technikum i zasadniczą szkołą zawodową. Powstało też Policealne Studium Zawodowe, które działało do 1982 r.
1980 – W szkole odbyła się wojewódzka olimpiada ekonomiczna
1985 – Zespół szkół składał się z: Liceum Ekonomicznego, Liceum Zawodowego i Zasadniczej Szkoły Handlowej
1991 – Zainaugurowało swą działalność Liceum Handlowe
1995 – Uruchomione zostało Liceum Techniczne; w tym roku księgozbiór szkolny składał się z ponad 15 000 woluminów
2013 – Grono pedagogiczne Zespołu Szkół Ekonomicznych w Raciborzu zdecydowało się ogłosić patronką szkoły księżniczkę Ofkę. Sprawa trafiła na forum Rady Powiatu
25 lutego 2014 – Rada Powiatu Raciborskiego zatwierdziła patronat Ofki dla Zespołu Szkół Ekonomicznych w Raciborzu
6 lutego 2020 – Wizyta w szkole konsul generalnej Węgier z Krakowa prof. Adrienne Körmendy
DYREKTORZY:
Edward Layer 1945 – 1951
Antoni Polednik 1951 – 1952
Maria Mrzygłód 1952 – 1970
Zygmunt Noworyta 1970 – 1980
Henryka Baranowska 1980 – 1988
Marian Zyman 1988 – 1990
Franciszek Jaskot 1990 – 2002
Zenon Sochacki 2002 – 2018
Paweł Ptak 2018
dr Piotr Stefaniak: krakowski pisarz i historyk, autor ponad trzydziestu książek z dziedziny monastycyzmu i hagiografii, pasjonat, od lat zgłębia naukowo ponad tysiącletnie więzy łączące oba narody, polski i węgierski. Ponadto aranżuje polsko-węgierskie inicjatywy społeczno-kulturalne.
Od 2019 roku przyjaciel naszej szkoły.
